Een ode aan Usain Bolt: atletieklegende met pensioen
Het afgelopen WK atletiek in Londen was voor Nederland gedenkwaardig. Daphne Schippers prolongeerde haar titel op de 200 meter, won brons op de 100 meter, Sifan Hassan won brons en ook Anouk Vetter wist een bronzen plak te behalen, op de zevenkamp.
Toch stond het WK vooral in het teken van één persoon: sprintlegende Usain Bolt. De pijlsnelle Jamaicaan liep zijn laatste wedstrijden in het volle stadion van Londen en dat ging niet geheel volgens plan. Op de 100 meter was hij enigszins verrassend slechts de derde sprinter die over de meet kwam, terwijl hij op de 4 x 100 meter geblesseerd uitviel.
Het was niet het gedroomde afscheid voor Bolt, maar nu zijn carrière voorbij is, zal hij altijd herinnerd worden als één van de beste, zo niet de beste sprinter ooit.
Als kind al een fenomeen
Usain Bolt mag dan wel wereldberoemd geworden zijn door zijn prestatie op onder meer de Olympische Spelen, bij de kenners was hij al op veel jongere leeftijd bekend. Toen hij 15 jaar oud was, was hij al 1,96 meter lang. Zijn snelle lichamelijke ontwikkeling maakte hem een klasse apart en tijdens het junioren WK was hij op de 200 meter de snelste, wat hem de jongste winnaar op dat WK ooit maakte.
Het bijzondere aan dit verhaal is dat hij zo zenuwachtig was, dat hij zijn schoenen verkeerd om had aangedaan. Het hield hier ook niet op. Na die eerste winst volgden talloze winsten en records in zijn leeftijdscategorie. Hij was onder meer de eerste junior sprinter die op de 200 meter onder de twintig seconden dook. Het leek duidelijk te zijn: hier liep een toekomstig wereldster.
Blessures bedreigen zijn carrière
Na zijn stormachtige ontwikkeling in de jeugd leek het echter allemaal mis te gaan. Op de Olympische Spelen van 2004 kon hij geen potten breken door blessures en ook de jaren hierna stond hij vaker langs de kant dan op de baan. De grote belofte van de nog altijd jonge Bolt leek nooit ingelost te worden.
Bolt begon professioneler te trainen en wilde zich gaan richten op de langere afstanden. Toen begon de motor echter weer te draaien. Op het WK van 2007 won hij brons op de 200 meter en ook in andere wedstrijden in dat jaar wist hij regelmatig de top 3 te halen. De toen 21-jarige Bolt besloot zich toch weer op de kortere afstanden te richten en begon te trainen voor de 100 meter.
Het kwartje viel, the rest is history
Het jaar 2007 bleek geen incident. Nadat hij met het Jamaicaanse team op de 4 x 100 meter op het WK in Osaka zilver won, wist niemand Bolt meer te verslaan tot zijn 100 meter race afgelopen weekend in Londen (!). Dat betekent dat Bolt dus ruim 10 jaar lang alle wedstrijden waaraan hij deelnam won, een ongekende prestatie.
In veel individuele sporten staat zo nu en dan iemand op die onverslaanbaar lijkt, maar zelfs Sven Kramer (schaatsen), Roger Federer (tennis), Serena Williams (tennis), Marianne Vos (wielrennen) en Michael Phelps (zwemmen) hebben een nooit een zegereeks zoals die van Usain Bolt kunnen overleggen.
In al deze jaren zijn de volgende vijf momenten wat Mannennieuws.nl betreft het meest memorabel.
1. Olympische Spelen 2008 – Juichen voor de finish en toch een wereldrecord
De echte explosie waarmee Bolt wereldberoemd vond plaats tijdens de Olympische Spelen van 2008 in Peking. Bolt won zowel de 100 meter als 200 meter, maar met name de 100 meter was memorabel. Al na 80 meter wist Bolt dat hij had gewonnen en begon hij naar het publiek te kijken en te juichen, terwijl hij zichzelf op zijn borst klopte. Niet de ideale manier van sprinten, maar toch verpulverde hij het wereldrecord van dat moment.
2. Onmenselijk wereldrecord 200 meter
Toen Bolt in 2008 het wereldrecord op de 200 meter aanscherpte tot 19,30 seconden (en een record uit 1996 verbrak), leek de max toch wel enigszins bereikt te zijn. Daarmee hebben we Bolt toch onderschat, want vier jaar later vestigde hij een onmenselijk nieuw record. Hij verpulverde wederom een record en liep in 19,19 seconden naar de finish, een record dat nog altijd staat.
3. De signature pose
Bolt is niet alleen beroemd vanwege zijn prestaties, maar ook om zijn persoonlijkheid. Sympathiek, excentriek en altijd uitbundig is hoe de meesten hem omschrijven. Karakteristiek aan de nu 31-jarige is zijn pose die hij doet na het winnen van een race. De pose werd massaal overgenomen en door de jaren heen zagen we ook diverse andere grotere sporters zijn handelsmerk overnemen.
4. Derde Olympisch goud op 100 meter
Het is 2016 en Bolt staat al tien jaar aan de top van de sprint. Inmiddels laat hij meer wedstrijden schieten en zijn er zo nu en dan andere atleten die snellere seizoenstijden lopen. In wedstrijden is hij echter nog altijd ongeslagen sinds 2007. De Olympische Spelen van 2016 vormden de grote test of Bolt het nog had.
Er bestond twijfel, onder meer door de goede prestaties van de jongere Gatlin. Bolt liet er echter geen twijfel over bestaan en won voor de derde keer op rij goud op de 100 meter, een tot dan toe nooit behaalde prestatie. Later tijdens de Spelen won hij, uiteraard, ook de 200 meter en de 4 x 100 meter met Jamaica.
5. 2017: brons Bolt, Gatlin buigt
Waarschijnlijk niet de favoriete herinnering van Bolt zelf, maar wel een uniek moment in zijn carrière. In één van zijn laatste races wordt Bolt dan eindelijk verslagen, wat al ruim tien jaar niet meer was gebeurd. Het scheelde niet eens veel, maar toch moest hij het doen met brons. Zijn vaste rivaal van de afgelopen jaren Gatlin ging met het goud aan de haal.
Gatlin is in veel opzichten de tegenpool van Bolt. Hij is twee keer gepakt voor dopinggebruik en niet bepaald geliefd bij het publiek. Maar ook Gatlin kijkt op tegen Bolt. Direct na zijn winst liep hij naar Bolt en ging hij op één knie om een buiging te maken voor Usain Bolt, de eeuwige koning van de sprint.
Foto pose Bolt: CP DC Press / Shutterstock.com
Hoofdfoto: Kaliva / Shutterstock.com