De Transsiberië-express: prachtige natuur, gezelligheid en avontuur
Het is een trip die voor menigeen tot de verbeelding spreekt: de Transsiberië-express van Moskou, recht door Siberië naar Vladivostok. Het is de langste treinroute ter wereld en bestaat al meer dan 100 jaar inmiddels. Iedereen kan met een geldig kaartje instappen, maar slechts weinigen besluiten uiteindelijk de trip ook te ondernemen.
Mannennieuws.nl neemt je mee op de lange reis van metropool Moskou, door de wildernis, helemaal naar het koude Vladisvostok, hemelsbreed slechts op enkele honderden kilometers van Japan. De reis is lang, mooi, vaak gezellig, maar soms ook ijzingwekkend eenzaam.
Moskou: opstapplaats en begin van het avontuur
De trein vertrekt vanaf het centrale treinstation van Moskou, net buiten het hart van de stad en op slechts een kwartiertje van het beroemde Rode Plein, waar Vladimir Poetin de scepter zwaait. Hoewel er meerdere routes zijn, waarvan er één eindigt in de Chinese hoofdstad Peking, is de route naar Vladivostok de oudste.
Wanneer je vanuit Moskou wegrijdt, wacht een weg van 9258 kilometer, waar je zo’n zeven dagen over zult doen wanneer je geen tussenstops maakt. Op de eerste dag rij je in eerste instantie noordelijk naar het pittoreske stadje Soezdal, maar al snel vertrek je richting het zuiden, waar je vervolgens lange tijd langs de zuidelijke grens van Rusland zult rijden.
Nizjni Novgorod, Jekaterinenburg en Omsk
In het eerste deel van je trip zie je al veel van natuur van Rusland, maar doe je ook nog regelmatig miljoenensteden aan. Na Soezdal is de eerste grote stop in Nizjni Novgorod, de op vier na grootste stad van het land en het decor van diverse Middeleeuwse gebouwen afkomstig uit allerlei culturen. Het is geen slechte keuze om hier je eerste tussenstop te houden om de stad te bekijken.
Nizjni Novgorod is rijk aan architectuur en ligt aan een rivier die mooi uitzicht biedt over de stad en gebouwen. Topattracties zijn onder meer het Kremlin van de stad, de Alexander Nevski-kathedraal en de Geboorte van de Moeder Gods-kathedraal, veelal Russisch-Orthodoxe kerken.
Vanuit Nizjni Novgorod rij je in ongeveer een dag naar Jekaterinenburg, eveneens één van de grootste steden van het land, maar een stuk moderner ingericht dan Nizjni Novgorod. Hier vind je veel wolkenkrabbers, maar ook het prachtige oude station en het gouverneursgebouw. In de zomer is het hier een aangename 23 graden gemiddeld, maar in de winter zijn temperaturen onder de -10 graden niet ongewoon.
Vanuit Jekaterinenburg vertrek je naar Omsk, één van de laatste grote plaatsen die voorlopig aandoet.
De wildernis in
Rij je weg uit Omsk, dan is het goed om nog even om te kijken voor je de echte wildernis inrijdt. Hoewel je zo nu en dan nog een middelgrote stad voorbij rijdt, is dit vooral het gebied van eindeloze landschappen, bossen en moeras. Al vrij snel rij je dan toch echt Siberië in: het niemandsland binnen Rusland.
Siberië heeft een oppervlakte van 10 miljoen vierkante kilometer: ongeveer 240 keer zo groot als Nederland en meer dan de helft van het totale grondgebied van de Russische staat. Het landschap is veelzijdig in Siberië, maar ook grote delen kaal. Dat wil overigens niet zeggen dat het landschap ook saai is, want juiste de eindeloze vlaktes maken het gebied erg bijzonder, zeker als je verbinding weet te krijgen met een satelliet en op Google Maps ziet hoe ver je van de bewoonde wereld af bent.
Mongolië of Vladivostok?
Het is ongeveer vanaf hier dat er twee routes populair zijn: door naar Vladivostok of afslaan naar Mongolië. De route naar Vladivostok is het oudst, de route door Mongolië naar China het meest populair. Kies je voor Mongolië, dan zie je de beroemde steppen van het land, waar ooit één van de grootste krijgsheren ter wereld heerse: Ghenghis Khan.
In Mongolië kun je hoofdstad Ulaanbataar bekijken, een metropool die voor het grootste deel van het westen onzichtbaar is. Vanuit hier kun je kiezen voor excursies binnen Mongolië, maar ook weer op de trein stappen om door te rijden naar het bruisende Beijing in China.
De route naar Vladivostok is ongeveer even lang, maar gaat niet door Mongolië. Je rijdt veelal op de grens van Rusland en Mongolië en kan zo nu en dan wel een blik werpen op het centraal-Aziatische land.
Aankomst: ontspannen en op onderzoek uit
Of je nu hebt gekozen voor Beijing of Vladivostok, je bent nu ongeveer een dikke week onderweg geweest. Hoewel de treinreis prachtig is, is het voor velen ook het juiste moment om uit te stappen en even geen treincoupé meer om je heen te hebben. Vladivostok zit vol cultuur en geschiedenis en groeit de laatste jaren stevig in populariteit. Meer nog dan steden als Moskou en Sint Petersburg, is Vladivostok oer- en oer-Russisch. Engels zal je lang niet altijd helpen, maar met handen en voeten kom je doorgaans een heel eind.
Vanuit Vladivostok kun je bovendien nog een kortere trein nemen naar Beijing. In de Chinese hoofdstad kun je onder meer het beroemde Tiananmenplein zien, de Verboden Stad en de nog veel beroemdere Chinese muur. Heb je overigens de Trans-Mongoliëtrein gepakt, dan kun je de Muur soms al vanuit de trein zien als je goed oplet.
Gezelligheid en eenzaamheid
De lange treinroutes staan erom bekend dat ze zorgen voor verbroedering tussen de treinpassagiers, ongeacht afkomst. Het is een Russisch gebruik om drank en eten te delen met mede-passagiers en het is goed om ook zelf wat eten en drank in te slaan voor dit doel.
De gezelligheid vind je met name in de goedkopere klassen, omdat de duurdere klassen meer gebruikt worden door zakenlieden of simpelweg toeristen die meer op zichzelf zijn.
Tegelijkertijd is ook eenzaamheid niet onbekend op de route. De meeste lokale passagiers leggen niet de gehele route af en dus stappen er regelmatig mensen in en uit. Het wordt vaak aangeraden om de reis samen met een bekende te doen, maar vind je het niet erg om alleen te zijn, dan is een soloreis ook een prima optie.
De gehele reis kost enkele honderden euro’s.
