Zo zag een uitgaansavond eruit toen je net op stap mocht

Ah, de goede oude tijd dat je 16 was en voor het eerst van je ouders op stap mocht gaan. Je voelde je helemaal de koning, want je mocht eindelijk legaal een biertje achterover tikken, hossen op harde muziek en achter de vrouwen aangaan.

Terugkijkend was het vaak een beetje onbeholpen en overdreven, maar het waren mooie tijden. Om je nog één keer zo’n avondje te laten beleven, neemt Mannennieuws.nl je mee op een avond als 16-jarige alcoholist.

“Ben je om twee uur thuis?”

Het is nu moeilijk voor te stellen, maar toen je net uit mocht gaan was de kans groot dat je van je ouders een tijd had meegekregen dat je thuis moest zijn. Voor mij was dat twee uur, voor anderen één uur en voor de mazzelaars was het drie uur (!!).

Een uitgaansavond was niet compleet zonder eerst in te drinken.

Eigenlijk is het grappig, je voelt je heel wat, mag alcohol drinken en gaat flink feesten, maar hebt ook constant in je achterhoofd dat je wel op tijd naar huis moet gaan. Als je geluk had hoefde je je niet te melden bij thuiskomst, zodat je avond soms enigszins kon uitlopen zonder dat je ouders het doorhadden.

Had je dat geluk niet, dan stapte je om kwart voor twee netjes op de fiets. Meestal samen met je maten, ook als zij langer mochten blijven, want je mocht immers niet alleen naar huis fietsen. Maar voor het zover was had je nog een hele avond voor je liggen vol memorabele momenten.

Indrinken! Thuis of op straat

Een uitgaansavond was niet compleet zonder in te drinken. Goedkoper en ook gezellig, omdat je bijvoorbeeld drankspelletjes als Kings kon spelen. Toegegeven, dat speel ik zelf nog steeds wel eens en het blijft leuk, maar toen was ergens ook wel een beetje stoer.

Je kon bier drinken, maar nog net wat vaker werd er ingedronken met wat sterkers. Geen Bacardi of Malibu, want dat was veel te duur. Liever de goedkopere variant, zoals El Picu. Meestal werd er dan niet gekozen voor de standaardfles, maar voor zo’n mierzoete variant met een felle kleur. Gevaarlijk, want je proeft de alcohol minder en je ongeoefende lever kon al niet zoveel hebben voordat de Man met de Hamer een kijkje zou komen nemen.

Werd je echter niet geveld door de eerste drankspelletjes, dan kon je op de fiets stappen en op weg gaan naar de bar of discotheek.

De weg naar de bar: avontuur!

Om er weer even op terug te komen: uitgaan als 16-jarige was echt heel tof. Dat betekent dat je dus echt niet rustig naast elkaar fietsend naar de bar of club kon gaan. Nee, die drie El Picu’s hadden iets losgemaakt: herrie, op het midden van de weg fietsen en altijd één malloot die de bosjes in knalt.

Je had in een vriendengroep altijd drie soorten mensen: de herriemaker die het hardst schreeuwt en de grootste kans om in de bosjes te fietsen, de meeloper die een soort light-versie van de herriemaker was en de stille jongen die vooral bang was om in de problemen te komen.

Binnen komen: niet altijd straight-forward

Was je dan eindelijk zonder kleerscheuren aangekomen bij de club of bar, dan veranderde zelfs de meeste herrieschoppers weer in verlegen stille jochies. Er stonden immers twee kleerkasten bij de deur die je vooral te vriend wilde houden.

Als meisje kwam je nog wel eens binnen zonder ID, maar als jongen kon je het meestal wel vergeten.

Meestal was dit ook het moment dat er tenminste één iemand met een geschokte blik zegt dat hij zijn ID-kaart vergeten is. Als meisje kwam je nog wel eens binnen zonder ID, maar als jongen kon je het meestal wel vergeten. Dit was dan ook het moment dat jullie vriendschap op de proef werd gesteld: ga je met zijn allen ergens anders heen, rijdt er iemand mee terug om de kaart op te halen of kreeg je de spreekwoordelijke middelvinger en ging iedereen zonder je naar binnen?

Sommigen gingen al uit voor ze 16 waren met de ID-kaart van iemand anders. Altijd een spannend moment, zeker als je zo dom bent geweest om niet te onthouden waar en wanneer je maatje geboren is.

Tijd voor het echte feest

Het is 11 uur en de kroeg begint net vol te stromen. Dat was meestal ook het moment om voor het eerste shotje te gaan. Of nou ja, als 16-jarige kon je de zware drank nog niet krijgen. Meestal moest je het dus doen met een Flügel of zo’n smerige dropshot van 8% alcohol. Daar nam je er dan gelijk maar drie van, omdat je anders net zo goed wijn kon drinken.

Met een Flügel in je rechterhand en een biertje in je linkerhand werd het tijd om je te wagen op de dansvloer. Waar veel mannen (waaronder ondergetekende) nog altijd geen danswonders zijn, was dat op 16-jarige leeftijd al helemaal het geval. Dansen hield meestal het midden tussen a-ritmisch op en neer hoppen en stapjes naar voren en achteren zetten.

Sommigen van de groep met enige zelfkennis bleven wijselijk achter bij de bar. Niet zelden waren het juist deze vrienden die een meisje aan de haak wisten te slaan, tot frustratie van de spring-dansers op de dansvloer.

De verschillende vormen van dronken zijn

Kwam het zover dat jullie allemaal dronken waren, dan verschilde het per persoon wat voor soort dronk zij hadden. Dat geldt overigens nog steeds, maar in mijn herinnering waren de verschillen toen we jong waren nog net wat groter. De één wordt enigszins agressief, al dan niet grappig bedoelt, de ander vertelt zijn diepste geheimen en de derde gaat achter ieder meisje aan, uiteraard zonder succes.

Dan is er ook nog altijd één die het rustig aandoet. Meestal is dit de gene die iedereen wijst op het feit dat het al half 2 is en het dus bijna tijd is om alweer naar huis te gaan.

Komt dit verhaal je bekend voor, of heb je nog aanvulling? Laat het weten in de reacties!

 

Hoofdfoto en proostende glazen afkomstig van Shutterstock.