Het kampioensseizoen van Feyenoord samengevat
Officieel is het nog niet zover, maar eigenlijk kan het landskampioenschap Feyenoord inmiddels niet meer ontgaan. Met vier punten voorsprong op Ajax, een veel beter doelsaldo en nog maar twee wedstrijden te gaan moeten de Rotterdammers wel erg diep door het ijs zakken mocht het nog misgaan.
Daarom nemen we bij Mannennieuws.nl alvast een voorschot op de feestvreugde in de havenstad. We kijken terug naar het seizoen van Feyenoord. Hoe ze vanaf speelronde 1 tot naar alle waarschijnlijkheid de allerlaatste speelronde op nummer één stonden. We kijken naar cruciale momenten, hoogtepunten en dieptepunten.
Hoopvolle start
Het seizoen van Feyenoord begon direct lekker. Brad Jones, Steven Berghuis en het meest belangrijk, Nicolai Jørgensen kwamen de ploeg versterken. Jørgensen kwam binnen als meervoudig international van Denemarken en één van de meest scorende spitsen van de Deense competitie bij topploeg FC Kopenhagen.
In de eerste wedstrijd van het seizoen bewees hij direct zijn waarde door de 5 – 0 te scoren tegen FC Groningen. De ster van de wedstrijd was echter Eljero Elia, die het seizoen knallend begon met een hattrick. Feyenoord stond direct eerste op de ranglijst.
Onoverwinnelijk
De eerste negen wedstrijden liepen op rolletjes voor Feyenoord. Alle negen(!) wedstrijden werden gewonnen met een totaal doelsaldo van 25 – 3. Hoewel de tegenstanders vooral middenmoters en degradatiekandidaten waren, werd er ook gewonnen van PSV (0 – 1). Bovendien luidt een gezegde in het voetbal dat je kampioen wordt tegen de kleintjes. Iets waar Feyenoord nadrukkelijk mee bezig leek te zijn.
Het duurde uiteindelijk tot speelronde 10 voordat Feyenoord punten verloor. Aartsrivaal Ajax wist de ploeg van Van Bronckhorst op 1 – 1 te houden. Dat gelijkspel leek echter een aardige klap teweeg hebben gebracht, want de Rotterdammers speelden vervolgens gelijk tegen sc Heerenveen en verloren van hekkensluiter Go Ahead Eagles.
Geen overtuiging in Europa en beker
Waar het Feyenoord in de binnenlandse competitie voor de wind ging, waren de resultaten over de grens gemengd. Het Europa League-seizoen begon uitstekend met een knappe 1 – 0 winst op het Manchester United van Zlatan Ibrahimović, Juan Mata en Daley Blind.
Daarna werd het minder, met twee nederlagen tegen het Turkse Fenerbahçe van Robin van Persie, een gelijkspel en nederlaag tegen Zorja Loehansk uit Oekraïne en een kansloze 4 – 0 nederlaag in de tweede wedstrijd tegen Manchester United. Door deze resultaten was de ploeg al snel uitgeschakeld in Europa.
Ook in het nationale bekertoernooi zat het bepaald niet mee. De bekerhouder werd in de kwartfinale zonder al te veel kans te hebben uitgeschakeld door de latere winnaar Vitesse.
Twee dompers, maar des te meer reden om vol voor het landskampioenschap te gaan.
Titanenstrijd na de winterstop
Na de winterstop brak een periode aan van ongekende superioriteit van de Klassieke Top 3 (Feyenoord, Ajax en PSV). Feyenoord begon direct weer aan een indrukwekkende reeks en won zeven duels op rij, waaronder wederom de wedstrijd tegen PSV. Na een nederlaag tegen stadsgenoot Sparta (1 – 0), won de ploeg opnieuw twee keer.
Ondertussen had PSV de eerste zes duels gewonnen en na de nederlaag tegen Feyenoord wederom vier keer op rij gewonnen. Ajax had in dezelfde periode zeven keer op rij gewonnen en na een gelijkspel tegen FC Groningen (1 – 1) onder meer Feyenoord en AZ verslagen.
Het was in deze periode dat de top 3 een ongekende afstand naam van de rest van de competitie, maar één club was van deze drie de állerbeste: Feyenoord. De club stond nog altijd fier bovenaan. Een cruciale periode zou aanbreken waarin het alles of niets werd voor de volksclub.
PSV, AZ, Ajax, Heerenveen en Utrecht in acht speelronden
Waar Feyenoord in het begin van het seizoen een vrij eenvoudig schema had in vergelijking met de directe concurrentie, begon het in het laatste kwart van het seizoen aan een mogelijk dodelijke reeks wedstrijden. In acht speelronden kwam de voltallige top 6 langs: Ajax, PSV, FC Utrecht, Heerenveen en AZ.
Het was alles of niets voor Feyenoord: alles winnen betekende waarschijnlijk het kampioenschap, terwijl punten verspelen de concurrentie dubbel in de kaart kon spelen. Het resultaat was voldoende: winst tegen PSV, AZ, Heerenveen en Utrecht.
De wedstrijd tegen Ajax ging verloren, maar het was nota bene in de tussenwedstrijden van deze reeks dat het de grootste verliezen plaatsvonden tegen Sparta (1 – 0) en PEC Zwolle (2 – 2).
Gelukkig voor de Rotterdammer kwamen ook Ajax en PSV niet ongeschonden uit deze periode, met verliespunten tegen Groningen en Excelsior voor Ajax en verliespunten tegen Twente en ADO voor PSV.
De fans, spelers en staff begon er steeds meer in te geloven: Feyenoord kan kampioen worden.
De eindsprint
De eerdergenoemde nederlaag tegen Ajax op 2 april bracht Feyenoord aan het wankelen, ondanks dat de ploeg nog altijd op 1 stond. Ajax werd door het resultaat juist in het zadel geholpen en kwam in een topvorm. De ploeg versloeg bijna alle ploegen in april, zowel in Europa als Nederland, terwijl Feyenoord in dezelfde week als de nederlaag tegen PSV ook punten verspilde tegen PEC.
Het verschil tussen de Amsterdammers en Rotterdammers was ineens nog maar één punt, maar nog altijd in het voordeel van Feyenoord. Net op tijd wist de ploeg het weer op de rails te krijgen dankzij onder meer sterk spel van Elia, Vilhena en Berghuis.
Een cruciaal moment was de wedstrijd tegen Vitesse op 25 april. De Arnhemmers hadden niets in te brengen en werd eenvoudig aan de kant gezet door Feyenoord. Iets later op de dag zwalkte een vermoeid Ajax tegen PSV. De ploeg uit de hoofdstad had een paar dagen eerder een zware verlenging gespeeld tegen het Duitse Schalke 04.
Hoewel PSV zeker niet in goede doen was in deze periode, wist het dankzij een vrije trap de Ajacieden de baas zijn. Dat betekende dat Feyenoord weer een comfortabele voorsprong had op Ajax: 4 punten!
Lichte hysterie en blijdschap
Met die speelronde zijn we aangekomen in het heden. Het kan eigenlijk niet meer misgaan voor Feyenoord. Zelfs twee gelijke spelen zouden voldoende moeten zijn om kampioen te worden, omdat het doelsaldo zo veel beter is dan dat van Ajax. Tegen Excelsior en PEC Zwolle moet meer dan een gelijkspel niet al te lastig zijn.
Dat betekent dat Feyenoord voor het eerst sinds 1999 weer kampioen wordt. De blijdschap is nu al – volledig logisch – groot. Jan Boskamp en René van der Gijp springen de fontein in, de voorbereidingen op de Coolsingel zijn al in volle gang en de prijzen voor kaartjes voor Excelsior – Feyenoord (de waarschijnlijke kampioenswedstrijd) stijgen tot grote hoogten.
Na een lange periode waarin met name PSV en Ajax het kampioenschap opeisten, mag eindelijk weer eens de derde ploeg die de Klassieke Top 3 volmaakt de prijs opeisen. Een mooie ontwikkeling, voor welke club je ook bent. Het past bij een club met de geschiedenis en naam van Feyenoord om vaker kampioen te worden en mee te strijden in de Champions League. Het lijkt erop dat we dat eindelijk weer gaan meemaken.
Foto’s: kivnl / Shutterstock.com
